1. The Esperanto alphabet contains the following letters: a, b, c, ĉ, d, e, f, g, ĝ, h, ĥ, i, j, ĵ, k, l, m, n, o, p, r, s, ŝ, t, u, ŭ, v, z.

CONSONANTS.

3. [See more rcent pronunciation guides, including tapes and CDs. -Ed.]

NAMES OF THE LETTERS.

4. The vowels are named by their sounds, as given in 2. The names of the consonants are bo, co, ĉo, do, fo, go, ĝo, ho, ĥo, jo, ĵo, ko, lo, mo, no, po, ro, so, ŝo, to, ŭo, vo, zo. These are used in speaking of the letters, in pronouncing them in abbreviations, as ko to po for k. t. p. (= etc.), and in spelling words, as bo, i, ro, do, o, birdo.

5. Diphthongs are combinations of two vowels uttered as a single sound, by one breath-impulse. The diphthongs in Esperanto contain an i or u sound as the second element, but in order to avoid confusion with combinations of vowels not forming diphthongs (as in naiva, like English naïve, etc.), they are written with j and ŭ instead. Their pronunciation is as follows:

[See more rcent pronunciation guides, including tapes and CDs. -Ed.].

6. Each consonant, in a combination of two or more consonants, is pronounced with its full value, whether within a word or at its beginning. There are no silent letters.

a. Thus, both consonants are clearly sounded in the groups kn, kv, gv, sv, in such words as knabo, kvin, gvidi, sviso.

b. The combination kz, as in ekzisti, ekzameno, must not be modified to the ks represented by x in exist, execute.

c. The combination sc, as in escepte, scias, is equivalent to the combination sts in last said, first song, pronounced together rapidly. The s in a word beginning with sc may be sounded with the end of the preceding word, if that word ends in a vowel, as mis-cias for mi scias.

d. The n and g are pronounced separately in the combination ng, in such words as lingvo, angulo, producing the sound of ng heard in linger, not that in singer.

e. Each of two similar letters is clearly sounded, as interrilato, ellasi, like inter-relate, well-laid.

7. Each word contains as many syllables as it has vowels and diphthongs. The division of syllables within a word is as follows:

a. A single consonant goes with the following vowel, as pa-no, be-la, a-e-ro.

b. A consonant followed by l or r (which are liquids) goes with the l or r, as in ta-blo, a-kra, a-gra-bla.

c. Otherwise, the syllable division is made before the last consonant of the group, as sus-pek-ti, sank-ta, deks-tra.

d. Prefixes are separated from the words to which they are attached, as dis-meti, mal-akra, and compound words are divided into their component parts, as ĉef-urbo, sun-ombrelo.

8. Words of more than one syllable are accented upon the syllable before the last, as tá-blo, a-grá-bla, sus-pék-ti.

9. (To be pronounced aloud, and correctly accented) Afero, trairi, najbaro, aero, hodiaŭ, pacienco, centono, ĉielo, eĉ, samideano, treege, obei, obeu, Eŭropo, gvidi, ĝojo, ĉiujn, justa, ĝuste, juĝi, ĵaŭdo, lingvo, knabo, larĝa, pagi, kvieteco, ekzemplo, ellerni, fojo, krajono, forrajdi, kuirejo, ĉevalejo, sankteco, scio, nescio, edzo, meze, duobla, ŝipo, ŝarĝi, poŝo, svingi, sklavo, palaj, ŝafaĵo, atmosfero, monaĥo, geometrio, laŭdi, vasta, eksplodi, senĉesa, sensencaĵo, malluma, arbaranoj, manĝo, freŝa, aŭskulti, daŭri.

10. Words which are the names of persons or things are called nouns. The ending, or final letter, of nouns in Esperanto is o:

11. The definite article is la, the, as la knabo, the boy, la ĉevalo, the horse, la tablo, the table, la pomo, the apple. In English there is an indefinite article "a, an" for the singular, but none for the plural. Esperanto has no indefinite article for either singular or plural. Therefore knabo may mean boy, or a boy, pomo may mean apple or an apple.

12. A word used with a noun (expressed or understood) to express a quality or characteristic is called an adjective. The ending of adjectives in Esperanto is a:

13. An adjective is said to modify a noun whose quality it expresses. When directly preceding or following its noun, it is called an attributive adjective:

la granda ĉevalo, the large horse.
bela birdo, a beautiful bird.
floro flava, a yellow flower.
forta knabo, a strong boy.

14. Words which express action or condition are called verbs. When representing an act or condition as a fact, and dealing with the present time, they are said to be in the present tense. The ending of all Esperanto verbs in the present tense is -as:

15. The person or thing whose action or condition the verb expresses is called the subject of the verb:

La suno brilas, the sun shines (is shining), subject: suno.
Knabo kuras, a boy runs (is running), subject: knabo.

1. Bona viro. 2. La granda tablo. 3. Blanka floro. 4. Flava birdo. 5. La bela birdo kantas. 6. Forta knabo kuras. 7. La bona viro marŝas. 8. La bela ĉevalo kuras. 9. La suno brilas. 10. Birdo flugas kaj knabo kuras. 11.Ĉevalo blanka marŝas. 12. La bela luno brilas. 13. La knabo kantas kaj la viro dormas. 14. Bela granda pomo. 15. La bona knabo kantas. 16. La granda ĉevalo dormas. 17. La suno brilas kaj la luno brilas. 18. Granda forta tablo. 19. Violo flava. 20. La bona flava pomo.

1. A beautiful flower. 2. A good large table. 3. A yellow violet and a white violet. 4. The moon is-shining (shines). 5. The good boy is-walking (walks). 6. The beautiful yellow bird is-flying (flies). 7. The strong man is-sleeping (sleeps). 8. The white bird is-singing (sings). 9. A strong horse runs, and a man walks. 10. The sun shines, and the boy is-singing (sings). 11. The large yellow apple. 12. An apple large and good.

16. The plural number of nouns, that is, the form which indicates more than one person or thing, is made by adding -j to the noun, as viroj, men, from viro, man; tabloj, tables, from tablo, table.

17. An adjective modifying a plural noun agrees with it in number, being given the plural form by the addition of the ending -j. An adjective modifying two or more nouns used together is of course given the plural form:

bonaj viroj, good men.
grandaj ĉevaloj, large horses.
belaj birdo kaj floro (bela birdo kaj bela floro), beautiful bird and (beautiful) flower.

18. The article is invariable, that is, does not change in form when used with plural nouns, as la viro, the man, la viroj, the men. The verb is also invariable in form:

La viroj marŝas, the men walk, the men are walking.
La suno kaj la luno brilas, the sun and the moon are shining.
La viro estas, the man is.
La viroj estas, the men are.

19. When the adjective is a part of that which is told or predicated of the subject of the verb, as when used with the verbs "to be," "to seem," etc., it is called a predicate adjective:

La birdo estas bela, the bird is beautiful.
La knabo ŝajnas bona, the boy seems good.
La viroj estas fortaj, the men are strong.

20. A noun may also be used as part of the predicate, and is then called a predicate noun:

Violoj estas floroj, violets are flowers.
La kolombo estas birdo, the dove is a bird.

21. Predicate nouns and adjectives agree in number with the word or words with which they are in predicate relation:

Rozoj estas belaj, roses are beautiful.
La knabo kaj la viro ŝajnas fortaj, the boy and the man seem strong.

1. La alta viro estas en la ĝardeno. 2. Blanka ĉevalo estas en la kampo. 3. Belaj birdoj sidas sur la verda arbo. 4. La bonaj knaboj estas en la domo. 5. La ĉambroj en la bela domo estas grandaj. 6. Freŝaj floroj kuŝas sur la tablo. 7. La violoj en la kampo estas belaj. 8. La luno kaj la suno ŝajnas grandaj. 9. La kolomboj estas belaj birdoj. 10. La knaboj ŝajnas fortaj. 11. Ruĝaj pomoj estas sur la tablo en la ĉambro. 12. La fortaj viroj sidas sur seĝoj en la longa ĉambro. 13. La arboj estas altaj kaj verdaj. 14. La kolomboj sur la arboj kantas. 15. Fortaj ĉevaloj marŝas kaj kuras en la verdaj kampoj. 16. La knaboj dormas en la granda domo. 17. Ruĝaj, flavaj, kaj verdaj folioj estas en la ĝardeno. 18. Longa tablo estas en la domo. 19. Belaj birdoj flugas kaj kantas en la kampo. 20. Freŝaj rozoj ŝajnas belaj. 21. La folioj estas verdaj kaj ruĝaj.

1. The trees in the garden are tall and green. 2. The rooms in the house are long. 3. The flowers on the table are red, yellow and white. 4. The leaves are long and green. 5. The men are-sitting (sit) on chairs in the garden. 6. In the garden are yellow roses. 7. The birds in the field are doves. 8. The boys in the room in the house seem tall. 9. Fresh violets are beautiful flowers. 10. The horses in the green fields seem strong. 11. Doves are-singing (sing) in the garden. 12. The men in the large house sleep. 13. The house is long and high, and the rooms in the house are large. 14. Red and yellow apples lie on the big table. 15. Green leaves are on the trees in the large garden.

22. The verbs so far given have been intransitive verbs, expressing a state or an action limited to the subject, and not immediately affecting any other person or thing, as la knabo kuras, the boy runs. On the other hand a transitive verb expresses an act of the subject upon some person or thing; as, la knabo trovas —” —”, the boy finds —” —”.

23. The person or thing acted upon is called the direct object of a transitive verb, and is given the ending -n. This is called the accusative ending; and the word to which it is attached is said to be in the accusative case:

La viro havas seĝon, the man has a chair.
La knabo trovas florojn, the boy finds flowers.

24. An attributive adjective modifying a noun in the accusative case is made to agree in case, by addition of the same accusative ending -n. This prevents any doubt as to which of two or more nouns in a sentence is modified by the adjective, and permits of variation in the order of the words:

La knabo trovas belan floron, the boy finds a beautiful flower.
Florojn belajn la viro havas, the man has beautiful flowers.
La viro havas grandan seĝon, the man has a large chair.
Ruĝan rozon la knabo havas, the boy has a red rose.

25. A predicate adjective or noun (19) is never in the accusative case, nor is the accusative ending ever attached to the article, which is invariable as stated in 18.

26. In the expression both ... and ..., the conjunction kaj is used for both words, being merely repeated:

La viro kaj marŝas kaj kuras, the man both walks and runs.
La ĉevalo estas kaj granda kaj forta, the horse is both large and strong.
La knabo havas kaj rozojn kaj violojn, the boy has both roses and violets.
Kaj la knabo kaj la viro estas altaj, both the boy and the man are tall.

27. The negative word meaning "not" when forming part of a sentence, and "no" when used as an answer to a question, is ne. When used as a sentence-negative, it usually immediately precedes the verb. For emphatic negation of some other word than the verb, ne may precede that word:

Violoj ne estas ruĝaj, violets are not red.
La viroj ne sidas sur seĝoj, the men are-not-sitting on chairs.
La kolombo kantas, ne flugas, the dove is-singing, not flying.
La domo estas blanka, ne verda, the house is white, not green.

1. La knaboj ne estas en la ĉambro en la blanka domo. 2. Ili estas en la granda ĝardeno. 3. La ĝardeno ŝajnas kaj longa kaj larĝa. 4. La feliĉaj knaboj vidas la belan ĝardenon. 5. Ili vidas florojn apud alta arbo. 6. La floroj havas diversajn kolorojn. 7. La knaboj kolektas kaj ruĝajn kaj flavajn florojn. 8. Sed ili ne trovas fruktojn en la ĝardeno. 9. Florojn blankajn ili ne vidas. 10. La alta arbo havas verdajn foliojn sur la branĉoj. 11. La knaboj rompas branĉon, kaj kolektas la fruktojn. 12. Ili vidas florojn sur la branĉoj, sed la florojn ili ne kolektas. 13. La knaboj ne sidas sur benkoj en la ĝardeno, sed kuŝas sur la mola herbo. 14. La kolomboj sidas sur la arboj, kaj ili estas feliĉaj. 15. La knaboj vidas la belajn birdojn. 16. Fortaj nigraj ĉevaloj manĝas la herbon en la kampo. 17. La knaboj vidas la ĉevalojn, sed la ĉevaloj ne vidas la knabojn. 18. La ĉevaloj ne dormas, ili manĝas. 19. La freŝa herbo estas verda kaj mola. 20. Feliĉaj estas kaj la knaboj kaj la ĉevaloj. 21. La pomo estas bona frukto.

1. Green leaves are on the trees. 2. The boys break branches and gather the apples. 3. They are near the tall tree in the garden. 4. They find leaves on the tree, but they do not see the fruit. 5. The house is long, broad and high. 6. The rooms in the house are both long and wide. 7. The men have strong black horses. 8. The horses eat the fresh green grass in the field. 9. The men sit on benches in the garden. 10. The boys do not sleep, but they lie on the soft grass. 11. They see both the birds and the flowers, and they seem happy. 12. The flowers have various colors, but the grass is green. 13. The doves are not sitting on the tree, they are flying near the trees. 14. Beautiful red roses are lying on the table in the house. 15. The large red apples are near the yellow roses.

28. The infinitive is a form of the verb which expresses merely the general idea of the action or condition indicated, and has some of the characteristics of a noun. The ending of the infinitive is -i, as kuri, to run, esti, to be, havi, to have.

29. An infinitive used to complete the meaning of another verb, serving as a direct object to a transitive verb, is called a complementary infinitive. If the complementary infinitive is from a transitive verb, it may itself have a direct object:

La knabo volas kuri, the boy wishes to run.
Birdoj ŝatas kanti, birds like to sing.
La knabo volas havi ĉevalon, the boy wishes to have a horse.
Ili volas trovi florojn, they wish to find flowers.

30. An interrogative sentence is one which asks a question. Unless some directly interrogative word (as "who," "when," "why," etc.) is used, the sentence is rendered interrogative by use of the word ĉu. This interrogative particle is placed at the beginning of a sentence, the words of which are left in the same order as for a statement. Since there is no inversion of order, there is no necessity for a word like English "do" or "does," to introduce the verb:

Ĉu la knabo estas bona? Is the boy good?
Ĉu ili havas florojn? Have they flowers?
Ĉu la kolomboj kantas? Do the doves sing? (Are the doves singing?)

31. In the expression neither ... nor ..., the conjunction nek is used for both words. Since an adjective modifier of two or more words connected by nek must necessarily modify them separately, the adjective remains in the singular number:

Ili nek marŝas nek kuras, they neither walk nor run.
La viro havas nek domon nek ĝardenon, the man has neither a house nor a garden.
Nek la rozo nek la violo estas verda, neither the rose nor the violet is green.

1.Ĉu persiko estas ruĝa? 2. Jes, ĝi estas kaj ruĝa kaj dolĉa. 3.Ĉu ĉerizoj estas brunaj? 4. Ne, ili estas nek brunaj nek nigraj, sed flavaj. 5.Ĉu la pomo estas frukto? Jes, ĝi estas bona frukto. 6.Ĉu la viro kaj la knabo havas pomojn? 7. Ne, ili havas nek pomojn nek persikojn. 8.Ĉu Mario havas la maturan frukton? 9. Mario kaj Gertrudo havas la frukton. 10. Ili estas en la domo, kaj manĝas la maturan frukton. 11. La persikoj havas dolĉan guston. 12. La knabinoj volas havi florojn, sed la knaboj preferas kolekti diversajn fruktojn. 13. Ili volas trovi maturajn ĉerizojn kaj flavajn persikojn. 14. La ĉerizoj havas belan ruĝan koloron. 15. La persikoj ŝajnas molaj kaj bonaj. 16. Mario rompas branĉon, kaj vidas ĉerizojn sur la branĉoj. 17. Gertrudo estas feliĉa, kaj volas havi la belan frukton. 18. Gertrudo estas alta, bela knabino. 19. Mario ŝatas ĉerizojn. 20. La knaboj kaj knabinoj sidas sur la verda herbo, kaj manĝas la ĉerizojn. 21. Ili ne volas manĝi pomojn, ili preferas la dolĉajn ĉerizojn. 22. La folioj apud la ĉerizoj estas nek larĝaj nek longaj.

1. Have the girls beautiful flowers? 2. No, they have fresh fruit. 3. The boys do not wish to gather flowers. 4. They prefer to break the branches, and find the sweet cherries. 5. Gertrude wishes to eat apples, but Mary has neither apples nor peaches. 6. Do the girls like to sit in the house and eat fruit? 7. Yes, they like to sit in the house, but they prefer to walk in the field. 8. Are ripe peaches brown? 9. No, they are red and yellow. 10. Has the peach a sweet taste? 11. Do the girls see the beautiful black horses in the fields? 12. Yes, they see the horses, but the horses seem not to see the girls. 13. Mary sits on the soft green grass, and eats ripe fruit.

32. Words which stand in the place of nouns, as "you," "he," "who," "which," are called pronouns. Pronouns referring to the person speaking (I, we), the person addressed (you, thou), or the person or thing spoken of (he, she, it, they), are called personal pronouns. They are considered singular or plural, according to whether they refer to one or more persons. Since the meaning of such pronouns indicates the number, no plural ending is ever attached to them. The personal pronouns are:

33. Nouns in predicate relation with pronouns, or adjectives modifying such pronouns, are made to agree with them in number:

Ni estas bonaj kaj feliĉaj, we are good and happy.
Rozoj estas floroj, ill ne estas fruktoj, roses are flowers, they are not fruits.
Gertrudo, vi estas bona, Gertrude, you are good.
Knabinoj, ĉu vi estas feliĉaj? Girls, are you happy?

34. Any pronoun may serve as the subject of a verb. The combination of the verb with each of the personal pronouns in succession for its subject, is called the conjugation of the verb. Following is the conjugation of the present tense of esti, and of vidi:

1. Knaboj, ĉu vi volas sidi en la domo, aŭ en la ĝardeno? 2. Ni preferas sidi hodiaŭ en la ĝardeno, sub la granda arbo. 3.Ĉu vi havas pomojn, aŭ ĉerizojn? 4. Ni havas nek pomojn nek ĉerizojn, sed ni havas dolĉajn persikojn. 5. Arturo donas al vi la maturajn persikojn, ĉar li ŝatas kolekti frukton. 6. Arturo, ĉu vi rompas la branĉojn? 7. Ne, sed mi skuas branĉon, kaj la persikoj falas. 8. Mi staras sub la arbo, kaj kolektas la dolĉan frukton. 9. La frukton mi donas al Mario kaj Gertrudo. 10. Mi volas doni persikon al Heleno, sed hodiaŭ ŝi estas en la domo. 11. Ŝi sidas apud la fenestro kaj kudras. 12. Ŝi preferas kudri, kaj volas nek marŝi nek sidi en la ĝardeno. 13. Kaj ŝi kaj la virino apud ŝi volas kudri hodiaŭ. 14. Ili estas feliĉaj, ĉar ili vidas la birdojn en la arbo apud la fenestro. 15. La birdoj estas kolomboj, kaj sidas sur la arbo. 16. Sub la arboj en la kampo staras ĉevaloj, kaj ili manĝas la verdan molan herbon. 17. Ni donas pomojn al ili, ĉar ili ŝatas pomojn. 18. Ni estas feliĉaj, ĉar ni havas belajn persikojn maturajn kaj bonajn. 19. Roberto, vi estas alta, sed vi, knabinoj, ne estas altaj.

1. Does Arthur break the branch and gather the apples? 2. No, he shakes the branch, and the apples fall. 3. They are ripe and sweet. 4. Robert, do you wish to stand beneath the tree? 5. No, I do not wish to stand under it, but near it. 6. I wish to give both the peaches and the apples to the woman. 7. She is sitting in the house, near the window. 8. Mary is sitting in (on) a chair near her. 9. Both Mary and the woman are sewing. 10. They prefer to sew, and do not wish to walk in the garden to-day. 11. They are happy because they like to sew. 12. They do not wish to gather flowers, or walk, or see the birds. 13. They have neither apples nor peaches, but they do not wish to eat. 14. They give the fruit to the boys and girls.

35. The past tense of the verb expresses an action which took place in past time, or a condition which existed in past time. The ending of this tense is -is, as kuris, ran, flugis, flew, brilis, shone. The conjugation of esti and also of vidi in the past tense is as follows:

36. A preposition is a word like "in," "on," placed before a noun or pronoun to indicate some relation between this and another word. The preposition is said to govern the noun or pronoun, which is called its complement. In English, the complement of a preposition seems to be put in the accusative case if it is a pronoun, but to remain unchanged in form if it is a noun. In Esperanto the preposition does not affect the form of the word governed, which remains in the nominative case:

La arbo estas en la ĝardeno, the tree is in the garden.
Bonaj pomoj estas sur ĝi, good apples are on it.
Mi donis ĉerizojn al li, I gave cherries to him.
La knabo estas apud mi, the boy is near me.
Sub la arbo staris ĉevalo, under the tree stood a horse.

37. For use as the object of a verb, any pronoun may be put in the accusative case by addition of the accusative ending -n (23):

La viro vidis vin kaj min, the man saw you and me.
Li vidis ilin kaj nin, he saw them and us.
Mi vidis nek lin nek ŝin, I saw neither him nor her.
Ni volas havi ĝin, we wish to have it.

1. Hodiaŭ la knaboj kaj knabinoj estas en la granda domo. 2. Ili staras apud la tablo, en agrabla luma ĉambro. 3. Ĝi havas altajn larĝajn fenestrojn. 4. Sub la tablo kaj seĝoj, mola tapiŝo kuŝas sur la planko. 5. La tapiŝo havas belajn kolorojn, ruĝan, bluan, flavan, kaj verdan. 6. Virino marŝis tra la pordo, kaj staris apud la tablo. 7. Ŝi havis interesajn bildojn, kaj donis ilin al la knaboj kaj la knabinoj. 8. Ŝi diris "Ĉu vi volas rigardi la bildojn?" 9. "Jes, ni dankas vin," diris la infanoj, kaj ŝi donis al ili la bildojn. 10. Granda bildo falis de la tablo, sed Arturo nun havas ĝin. 11. Li donas ĝin al Mario, ŝi dankas lin, kaj donas ĝin al Roberto. 12. Ili volis doni ĝin al Gertrudo, sed ŝi diris "Ne, mi dankas vin, mi ne ŝatas rigardi bildojn." 13. Ŝi marŝis de la tablo al la fenestro kaj diris "Mi preferas kudri." 14. Ŝi volis sidi en granda seĝo apud la fenestro. 15. La virino rigardis ŝin kaj diris "Mi donis la bildojn al vi, knaboj kaj knabinoj," ĉar ili estas interesaj bildoj. 16. Gertrudo diris "Vi estas bona al ni, sed mi volas sidi apud la pordo aŭ la fenestro. 17. Mi kolektis dolĉajn violojn en la ĝardeno, kaj nun mi volas rigardi la dolĉajn florojn, kaj kudri."

1. Do the boys and girls wish to be good? 2. They gathered fresh flowers and gave them to the woman. 3. The happy children were in the garden, but now they are in the house. 4. The rooms in the house are light, because they have large wide windows. 5. The doors in the room are wide and high. 6. The carpets on the floor seem soft, and have various beautiful colors. 7. A large strong table stands near the door. 8. We can sit near the table and look through the windows. 9. Gertrude is-looking-at the various pictures. 10. She looks-at them, and seems to be happy. 11. She gave a picture to me and I thanked her. 12. Helen walked near the table and shook it. 13. Arthur did not see the pictures because they were lying on the floor. 14. He looked-at the pictures on the wall, but they are neither interesting nor beautiful. 15. Robert looked through the window, and saw us in the pleasant garden.

38. A pronoun which refers to the same person or thing as the subject of the verb in the sentence, but is used in some other relation than subject of that verb, is said to be used reflexively, or to be a reflexive pronoun.

39. The first and second personal pronouns, mi, ni, and vi, (ci) are used for the reflexive pronouns of the first and second persons. There can be no ambiguity, since words such as "me, myself, us, ourselves," can refer to no one else than the person or persons speaking; while words such as "you, yourself, yourselves (thee, thyself)," can refer to no one else than the person or persons addressed:

Mi vidas min, I see myself.
Mi diris al mi, I said to myself.
Ni havas tapiŝon sub ni, we have a carpet under us.
Ni amuzis nin, we amused ourselves.
(Ci trovas domon apud ci, thou findest a house near thee.)
Vi diras al vi, you say to yourself (yourselves).
Vi amuzas vin, you amuse yourself (yourselves).

40. When the verb is in the third person, a pronoun of the third person, used otherwise than as the subject, might or might not refer to the subject of that verb. For example, "He sees a bird near him," may mean that the subject sees a bird near himself, or near another person. If such a pronoun of the third person is intended to refer to the subject of the verb, Esperanto uses a special reflexive pronoun si (accusative sin), which means him(self), her(self), it(self), them(selves), according to the gender and number of the verb:

Li amuzas sin, he amuses himself.
Arturo vidis birdon apud si, Arthur saw a bird near him(self).
Ŝi trovas floron apud si, she finds a flower near her(self).
Mario trovis sin sur blua tapiŝo, Mary found herself on a blue carpet.
La tapiŝo havas diversajn kolorojn en si, the carpet has various colors in it(self).
La birdo kaŝas sin sub la folioj, the bird hides itself under the leaves.
Ili amuzas sin, they amuse themselves.
La viroj havas seĝojn apud si, the men have chairs near them(selves).
La virinoj trovas florojn apud si, the women find flowers near them(selves).
La arboj havas ĉerizojn sur si, the trees have cherries on them(selves).
Sub si la infanoj trovis molan tapiŝon, under them(selves) the children found a soft carpet.

41. A verb having a reflexive pronoun for its direct object is sometimes called a reflexive verb, from the fact that some languages have had or still have a special reflexive or middle form of the verb, to express an act of the subject on or for itself, or they have certain verbs whose use is chiefly or exclusively reflexive. The conjugation of a verb reflexively is therefore as follows:

mi amuzas min (mi min amuzas), I amuse myself.
vi amuzas vin (vi vin amuzas), you amuse yourself.
li (ŝi, ĝi) amuzas sin (sin amuzas), he (she, it) amuses him (her, it)self.
ni amuzas nin (ni nin amuzas), we amuse ourselves.
vi amuzas vin (vi vin amuzas), you amuse yourselves.
ili amuzas sin (ili sin amuzas), they amuse themselves.

1. Johano kaj Alfredo amuzis sin en la ĝardeno. 2. Johano kaŝis sin, kaj Alfredo trovis Johanon. 3. Alfredo sin kaŝis en alta arbo, kaj Johano trovis Alberton. 4. Mario kaj Gertrudo sin kaŝis apud la floroj, kaj la knaboj trovis la knabinojn. 5. La knabinoj ne volas perdi sin en la agrabla kampo. 6. Johano komencis amuzi sin en luma ĉambro en la domo. 7. La muro havas interesajn bildojn sur si. 8. Tra la fenestro antaŭ si Johano rigardas la virojn kaj la virinojn sur la strato. 9. Li havas molan grizan tapiŝon sub si, kaj ne volas seĝon. 10. Li kaj Alfredo volis iri al la strato kaj amuzi sin. 11. Ili marŝis al la pordo, kaj trovis ruĝan skatolon antaŭ si. 12. En la skatolo estis libro, kaj Johano diris al si "La libro ne apartenas al mi." 13. Li diris al Alfredo "Ĉar ni trovis ĝin, mi volas legi la libron." 14. Virino antaŭ pordo komencis rigardi la knabojn, kaj ili diris al ŝi "Ĉu la libro apartenas al vi? Ni trovis ĝin en skatolo." 15. La virino diris "Jes, ni perdis ĝin, kaj mi dankas vin, ĉar vi donas al mi la skatolon kaj la libron." 16. Ŝi iris al la strato, kaj la knaboj iris al la domo.

1. The book in the gray box does not belong to me. 2. I found it in front of me, near the door. 3. You began to praise yourselves, but I do not praise myself. 4. They hid themselves, and I stood near them. 5. The birds sit on the tree, because it has ripe cherries on it. 6. Alfred amused himself on the street, but we like to amuse ourselves in the house. 7. The trees have good fruit on them. 8. She found herself in a beautiful light room. 9. The carpet on the floor had various colors in it, and the high wall had pictures on it. 10. The pictures had boys and girls in them. 11. The book belongs to her, but it fell from the box. 12. The table has red and blue and yellow flowers on it. 13. Did you see the doves near the flowers in front of (before) you? 14. The birds saw the fruit on the tree in front of them, and flew to the branches. 15. I sat on the bench in the garden, and began to read an interesting book. 16. They hid themselves in the leaves and began to sing. 17. The child is in a pleasant room.

42. Since there is a special reflexive pronoun of the third person, the third personal pronouns, li, ŝi, ĝi, ili, when used otherwise than as subjects, never refer to the subject of the verb, but always to some other person or thing:

La knabo laŭdas lin, the boy praises him (another person).
Ŝi donas pomojn al ŝi, she gives apples to her (to another person).
La birdo vidis ĝin, the bird saw it (something else than the bird).
La knaboj kaŝis ilin, the boys hid them (other persons or things).
Ili trovis ilin apud si, they found them (other persons or things) near them(selves).
La birdoj flugis al ili, the birds flew to them.

43. Words like "my," "his," "your," which indicate ownership or some possessive relation, are called possessive adjectives. Possessive adjectives are formed from the personal pronouns by adding the adjective ending -a, as mia, my, via, your (cia, thy), lia, his, ŝia, her, ĝia, its, nia, our, via, your (plural), ilia, their. The limitation in the use of the third personal pronouns (42) is also true of the adjectives derived from them:

Mia domo kaj miaj ĝardenoj estas grandaj, my house and my gardens are large.
Johano sidas sur via seĝo, John is sitting in your chair.
Li havas lian ĉevalon, he has his (another person's) horse.
Ĉu vi legis ŝiajn librojn? Did you read her books?

44. Reflexive possessive adjectives, like the reflexive pronoun, refer to the subject of the verb in the sentence. For the first and second persons, they are the same as the personal possessive adjectives. The reflexive possessive adjective of the third person is sia, his, her, its, their, formed by adding the ending -a to the reflexive pronoun si:

Mi havas miajn librojn sur mia tablo, I have my books on my table.
Johano perdis siajn librojn, John lost his (John's) books.
Mario estas en sia ĉambro, Mary is in her room.
La birdoj flugis al sia arbo, the birds flew to their tree.

45. Possessive adjectives may be used predicatively, as "the book is mine," or may modify some word or words not expressed, as "mine are large." Instead of having special forms, like English mine, yours, hers, etc., Esperanto uses the regular possessive adjectives preceded by the article: [Usage of the article now obsolete - Ed.]

La granda libro estas la mia, the large book is mine.
La via estas granda, la miaj estas belaj, yours is large, mine are beautiful.
Ili havas la sian, sed ne la lian, they have theirs, but not his.
La iliaj ŝajnas esti bonaj, theirs seem to be good.

1. Hieraŭ mi perdis mian grizan katon. 2. Ilia kato kaptis nian birdon. 3. Via kolera diro surprizis mian patron. 4.Ĉu la granda kampo apartenas al ŝia patro? 5. Ne, ĝi ne estas la lia. 6. La lia estas bela, sed mi preferas la mian. 7.Ĉu vi ŝatas vian libron aŭ la ilian? 8. Li havas nek siajn ĉevalojn nek la iliajn. 9. La knabinoj ŝajnas esti koleraj. 10. Ili komencis legi siajn librojn. 11. La viro kaptis kaj tenis siajn ĉevalojn, sed li ne trovis iliajn ĉevalojn. 12. Ŝia libro kuŝas sur la planko, post ŝia seĝo. 13. Ŝi ne trovis ilian libron, sed la junaj infanoj trovis la nian.

Griza kato iris de la domo ĝis la strato. Ĝi vidis paseron antaŭ si, kaj volis manĝi ĝin. La kato staris post granda arbo, kaj kaptis la paseron. La pasero diris "Bona kato lavas sin antaŭ sia manĝo, sed vi ne lavis vian vizaĝon." La interesa diro surprizis la katon. La kato ne tenis la paseron, sed komencis lavi sian vizaĝon. La pasero flugis de la kato ĝis la arbo. La kolera kato diris "Mi perdis mian manĝon, ĉar mi komencis lavi min antaŭ la manĝo!" Nun la katoj ne lavas sin antaŭ la manĝoj. Ili havas siajn manĝojn, kaj post la manĝoj ili lavas la vizaĝojn. La paseroj ne surprizas ilin nun, sed ili tenas la paserojn. La katoj estas feliĉaj, sed la paseroj ne estas feliĉaj. La junaj paseroj volas flugi al la nestoj en la arboj.

1. The boys are not in their (own) house, but they are in his. 2 Is the large beautiful house yours? 3. The woman walked through the door of their house, as far as her room. 4. The room has interesting pictures on its walls. 5. We praised their flowers yesterday, and they gave them to us. 6. Their books are in their (the books') box. 7. They are on their (the boys') table. 8. The gray cat was angry because it did not hold the bird. 9. The sparrow surprised it, and it commenced to wash its face. 10. The sparrow wished to fly as far as the tall tree, but the cat held it. 11. The sparrow said "A good cat washes its face, but you are not a good cat." 12. The sparrow was angry because the cat seized it and held it. 13. The bird did not lose its meal, but the angry cat lost its meal. 14. Do you see his cat or hers? 15. I see both his and hers, but ours is not in our garden. 16. My father is a tall strong man. 17. I like to look at him. 18. The children saw the young birds in the nest.